Καλό Πάσχα!!!

Μεγάλο Σάββατο σήμερα και ετοιμαζόμαστε για την Ανάσταση, την πρώτη Ανάσταση με την μικρούλα μας.

Το Πάσχα πάντα μου προκαλούσε μία μελαγχολία, ανυπομονούσα όμως να φτάσει. Μου άρεσε να πηγαίνω με τους δικούς μου στην Εκκλησία και μετά με τις φίλες μου έξω για καφέ, ποτό, φαγητό, ανάλογα την ημέρα. Τα τελευταία χρόνια όλα αυτά άλλαξαν, από τότε που ήρθαν τα ζουζούνια στην ζωή μας. Πέρυσι δεν νιώσαμε καθόλου Πάσχα. Ήμασταν μακρυά από τους γονείς μας, μόνοι μας. Ο
σύζυγός μου Μεγάλη Παρασκευή δούλευε, εγώ ήμουν έγκυος, όλα μου φαίνονταν δύσκολα. Φυσικά, κάναμε Ανάσταση στην Εκκλησία της γειτονιάς μας, σπάσαμε τα αυγουλάκια μας, φάγαμε και το κατσικάκι μας. Μας έμεινε όμως το παράπονο. Φέτος οργανωθήκαμε καλύτερα. Μεγάλη Δευτέρα παραγγείλαμε το κατσικάκι μας, σήμερα το πήραμε.Την Μεγάλη Πέμπτη έβαψα τα αυγά μου, έκανα τα τσουρέκια μου, μοίρασα και στη γειτονιά.Μεγάλη Παρασκευή πήγαμε στην περιφορά του Επιταφίου. Όλα παραδοσιακά, όπως έκανα τόσα χρόνια με τη μητέρα μου.

Συνειδητοποίησα, λοιπόν, πως έφτασε η ώρα να περάσω αυτές τις παραδόσεις και στα δικά μου παιδιά. Έφτασε η ώρα να δημιουργήσουμε οικογενειακές, πασχαλινές αναμνήσεις. Θέλω να νιώσουν και τα παιδιά μου όταν μεγαλώσουν αυτή την ανυπομονησία που νιώθω κι εγώ για το Πάσχα και την Μεγάλη Εβδομάδα. Μπορεί να είναι επιπλέον κουραστική για το ήδη επιβαρυμένο πρόγραμμά μου, αλλά θέλω να θυμούνται τα τσουρέκια και τα αυγά της Μεγάλης Πέμπτης, την περιφορά της Μεγάλης Παρασκευής και τη μαγειρίτσα του Μεγάλου Σαββάτου (αν και ακόμα δεν τους έχω κάνει, σε κανα-δυο χρονάκια βλέπουμε). Ελπίζω να τα καταφέρω...

Καλά να περάσετε αυτές τις ημέρες, εύχομαι Καλή Ανάσταση και Καλό Πάσχα!!!